داستان نویسی

گل‌های خوشه‌ای اقاقیا سفید یا صورتی و بسیار خوش‌بو هستند و در میانه بهار جان شهر را معطر می‌کنند. از سوی دیگر این درخت چون شاخه‌هایش خار دار است یه خار مغیلان معروف است. آنچه در اشعار فارسی درباره‌اش آمده حکایت از به‌جان خریدن درد و زخم خارهای این گیاه در مسیر رسیدن به معشوق و جانان است. مثلاً سعدی می‌گوید: جمال کعبه چنان می‌دواندم به نشاط / که خارهای مغیلان حریر می‌آید یا این بیت مشهور حافظ که می‌گوید: در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم / سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور.  نوشتن مسیر سختی دارد اما شکوفه‌های خوشبویش و جان نوازش را هم باید به خاطر سپرد.